Een zaal vol met studenten, docenten en experts in een startbijeenkomst van een nieuw project. In januari kon het allemaal nog. Het unieke aan deze startbijeenkomst is dat de aanwezige studenten niet allemaal dezelfde opleiding doen. Sterker nog, de 15 aanwezige studenten studeren deels aan het Noorderpoort, deels aan het Alfa-college, deels aan de Hanzehogeschool en deels aan de Rijksuniversiteit Groningen. Slechts een aantal weken na de start van het project gaat Nederland intelligent op slot. Tegelijkertijd wordt het onderwerp dat de studenten onderzoeken tijdens SamenWIJS, eenzaamheid in de stad Groningen, in één klap actueler dan ooit. Hoe gaan de studenten in hun onderzoek om met de veranderingen die het coronavirus met zich meebrengt?
Terug naar de startbijeenkomst, waar de studenten elkaar leren kennen en waar twee experts hun kennis delen over het onderwerp eenzaamheid. De oplossing voor het probleem blijkt niet voor het oprapen te liggen. Eenzaamheid is een zogenaamd ‘wicked problem’. Dat betekent dat het onderwerp te groot is om met een enkel onderzoek op te lossen. Aan de andere kant kunnen studenten wel degelijk een bijdrage leveren aan de oplossing. Bij SamenWIJS werken de studenten in drie groepen verdeeld over drie wijken; Selwerd, Corpus den Hoorn en Paddepoel. Elke groep bestaat uit mbo-, hbo- en wo-studenten van verschillende opleidingen en dat is een uitzonderlijke samenwerking. Iedereen kan op deze manier een eigen invalshoek dragen ze hun steentje bij aan het onderzoek om team om samen tot een bijdrage aan het probleem te komen.
De groep van SamenWIJS
In Selwerd zagen Brechje, Samir, Sven, Lotte en Inez de wijk veranderen tijdens de coronamaatregelen. Initiatieven om anderen te helpen, schoten als paddenstoelen uit de grond. “Ineens hingen op veel plekken groene posters op de ramen waarop wijkbewoners hulp konden aanbieden”, vertelt Brechje, die Fysiotherapie studeert aan de Hanzehogeschool. “Je zag dat het onderwerp eenzaamheid door het coronavirus ook meer ging leven in de wijk. Als groep is onze droom om iets op te zetten waardoor mensen in deze tijd digitaal met elkaar in contact kunnen komen in de wijk. We noemen het idee ‘Buurtmaatje’. Wanneer de maatregelen verder versoepeld worden, kijken we hoe we deze contacten ook verder kunnen voortzetten, bijvoorbeeld in de vorm van wandelingen.”
De studenten ervaren de nieuwe manier van samenwerken vooral als erg leuk. Samir, student Sociaal Maatschappelijke Dienstverlening (SMD) aan het Noorderpoort, vertelt: “Ik vind het mooi om te zien dat iedereen vanuit zijn eigen opleiding informatie kan geven over het onderwerp. En de motivatie van iedereen is ook echt hoog bij dit project.” Inez, studente Building environment aan de Hanzehogeschool, sluit zich hierbij aan: “Je merkt juist de positieve verschillen tussen de groepsleden. Iedereen is goed in iets anders en kan op zijn eigen manier bijdragen aan het eindresultaat.
Heeft corona helemaal geen gevolgen gehad voor de groep? “Ik vind het wel jammer dat we elkaar nu alleen telefonisch en online ontmoeten als groep.”, vertelt Samir. “Het contact is goed en we kunnen er prima in samenwerken, maar het is toch minder leuk dan als groepje in het echt bij elkaar te komen.”
Het streven van alle groepjes is om ondanks het coronavirus in drie wijken een bijdrage te leveren aan eenzaamheid. Waar de groep in Selwerd zich nu richt op het versterken van onderlinge contacten via digitale wegen, zijn studenten in Corpus den Hoorn juist bezig met het opzetten van veilige fysieke ontmoetingen in het verzorgingstehuis in de wijk. Tegelijkertijd wordt in Paddepoel samen met de haak- en breiclub hard gewerkt aan een wandkleed waar iedere wijkbewoner zijn- of haar eigen stukje aan kan toevoegen. Elke groep studenten levert zo op hun eigen manier een bijdrage aan het tegengaan van eenzaamheid. Het probleem is de wereld voorlopig nog niet uit, maar door deze nieuwe initiatieven worden de Groningse wijken wel weer een stukje mooier.