In een spreekkamer op de Hanzehogeschool haalt Céline een plastic huisje uit haar rugtas. Ze plaatst het gebouwtje in een grote lege kom. Tegenover haar in dezelfde ruimte zitten twee beoordelaars en haar opdrachtgever uit de Oosterparkwijk. Aan Céline de taak om hen in vijf minuten te vertellen wat het antwoord is op de vraag waar ze een half jaar lang onderzoek naar gedaan heeft. “Dit is het Jongerencentrum Oosterparkwijk”, begint ze haar verhaal, wijzend op het huisje. En ik heb onderzocht hoe we dit jongerencentrum weer bruisend kunnen maken.
Om uit te vinden hoe het JOP bruisend zou kunnen worden, interviewde Céline bestuursleden van het JOP, medewerkers en stagiaires van het JOP en medewerkers van het WIJ-team. Ook reisde ze af naar twee andere jongerencentra, één in de provincie en één in de stad, waar eerder sprake was van een soortgelijke situatie en verstuurde ze een vragenlijst in de Oosterparkwijk om de mening van de wijkbewoners te horen.
Nog niet zo bruisend
Dat het Jongerencentrum Oosterparkwijk (JOP) nu nog niet bruist, staat voor bewoners in de Oosterparkwijk vast. Slechts een handjevol jongeren binnen de doelgroep van het JOP, jongeren van 8 – 16 jaar, weet het Jongerencentrum als ontmoetingsplek te vinden. De rest van de meer dan 1000 jongeren in de wijk zoekt andere locaties om elkaar te ontmoeten, ook buiten de grenzen van de wijk. Daarbovenop komt dat het gebouw verouderd is en door vandalisme en hangjongeren eerder afschrikt dan aantrekkelijk is voor jongeren.
Als het aan de wijkbewoners ligt, moet er snel iets veranderen. Zij willen een plek hebben in de wijk waar jongeren samen kunnen komen voor de gezelligheid, maar ook een plek waar jongeren met hun problemen terecht kunnen. Het JOP zou bij uitstek zo’n plek kunnen zijn, maar de jeugd blijft weg.
In de provincie Groningen bestaat er nog een jongerencentrum dat de afgelopen tijd met vergelijkbare problemen kampte. Zij voerden een aantal drastische veranderingen door, waaronder een naamsverandering om echt een nieuwe doorstart te maken. Ook doet dit jongerencentrum tegenwoordig veel met jongerenwerkers en stagiaires in het pand.
Aanbevelingen
Terug in de spreekkamer op de Hanzehogeschool haalt Céline zes flesjes water uit haar tas. Op alle flesjes staat een sticker met een aanbeveling voor het JOP. Eén voor één giet ze de flesjes leeg in de grote kom waar het kleine huisje nog steeds in het midden staat. Terwijl ze de flesjes opendraait en leeggiet vertelt ze: Allereerst moeten medewerkers van het JOP weten waar ze precies verantwoordelijk voor zijn en wat hun werkwijze is. Daarna is het belangrijk om een toekomstplan op te stellen en te plannen wanneer het JOP veranderingen wil gaan doorvoeren. Ook het toevoegen van jongerenwerkers aan het team van het JOP is belangrijk, eerst vanuit het WIJ-team, later misschien vanuit het JOP zelf. Verder is het pand toe aan een grondige opknapbeurt, wat de uitstraling van het centrum zeer ten goede gaat komen en zal de uitstraling van het nieuwe pand het beste tot zijn recht komen als er ook online een positief beeld van het JOP wordt neergezet. Promotie via sociale media is dan ook onmisbaar in de toekomst.
Inmiddels zit de kom vol met water, het huisje nog stevig in het midden. “Er is nog één laatste aanbeveling die moet worden toegevoegd aan dit bad waar het JOP zich nu in bevindt”, vertelt Céline terwijl ze een paarse bruisbal op tafel legt. “En dat is om jongeren in álle vraagstukken te betrekken in de toekomst. Het JOP is uiteindelijk van hen, dus moeten zij ook de verantwoordelijkheid krijgen om beslissingen te maken.”
Bruisend
Wanneer Céline vraagt haar opdrachtgever de bruisbal in het water te leggen om zo de aanbevelingen in te voeren, bruist de kom en verandert het water in een kleurrijke paarse bubbels. De studente gebruikte het kleine huisje en de kom water als een snelle vergelijking voor een ontzettend moeilijk vraagstuk. Het eindresultaat? Zes aanbevelingen voor een bruisend jongerencentrum, met de jeugd van de wijk centraal.
Presentatie aan de wijk
De kleine spreekkamer was natuurlijk niet de enige plaats waar Céline haar aanbevelingen presenteerde. Op 17 april werden de aanbevelingen, zonder bruisbal deze keer, gepresenteerd aan de bewoners van de Oosterparkwijk en het bestuur van het JOP. Opdrachtgever Lolkje Hoeksra is in ieder geval blij met de aanbevelingen: “Ik heb veel respect voor de manier waarop Céline haar onderzoek heeft uitgevoerd. Ze heeft zich niet uit het veld laten slaan en heeft aanbevelingen gevonden die passen bij de wijk en deze situatie!”