Wie: Niels Bos
Leeftijd: 23
Studie: Communication & Multimedia Design
Hobby’s: fotografie, video, hardlopen, en Niels is een gezelligheidsmens
Levensmotto: Denk in oplossingen, niet in problemen.
Hamburgers bezorgen door Groningen, op een brommertje. Dat was het illustere wijkcontact van Niels de rasoptimist. Met zijn helm onder zijn linkerarm, een burger in de rechter en een klantvriendelijke glimlach staat Niels, ook vandaag, voor de Groningse deuren. Maar sinds september 2016 is er iets veranderd. Bijtijds gaat de helm af en staat de brommer op stal. Niels studeert namelijk af bij WIJS, en zet zich in voor de wijk Paddepoel. En wat blijkt? Wijkbewoners worden niet alleen gelukkig van hamburgers.
Niels, je bent een marketingman. Wat doe je voor WIJS?
Ik doe voor WIJS een onderzoek naar een interactieve video die gebruikt kan worden om voor één doelgroep duidelijk te maken wat zij bij WIJS kunnen vinden. Dit is nodig omdat WIJS op veel gebieden ondersteuning biedt en het daardoor niet helemaal duidelijk is voor iedereen met wat voor vragen zij hier terecht kunnen. Maar ik vind mezelf wel een manusje van alles, dat zijn de meesten hier. Ik heb op een stagebeurs voor HBO Rechten gestaan, ik heb een pubquiz geleid tijdens Let’s Gro. Overal waar ik kan helpen, daar help ik graag bij.
Je zet je in voor ‘de wijk’. Voel je je een ‘wijkmens’?
Op dit moment nog niet zozeer, maar ik heb wel het gevoel dat dat straks meer gaat komen. Ook omdat ik met mijn onderzoek mensen in de wijk wil benaderen. Zelf kom ik niet uit Paddepoel, maar door mijn onderzoek krijg ik denk ik wel meer verbintenis met deze wijk. Ik kom uit Meeden, en in dat dorp is een andere sfeer in de zin dat iedereen er elkaar kent. In de stad wonen is wel een andere levensstijl, omdat er minder sociale controle is.
Hoe helpt je dorpsachtergrond in contact met de wijk?
Ik heb zelf het gevoel dat mensen uit een dorp meer oog hebben voor de mensen om hen heen. Dat verschilt per persoon, maar zo ervaar ik dat wel. Bijvoorbeeld met groeten. Als je hier in de stad iemand groet op straat krijg je toch vaak een verbaasde blik terug. Die open instelling kan wel helpen. En ik herken hier de dorpse aspecten wel. Niet voor niets noemen sommige mensen Groningen een groot dorp. Ik heb een tijdje in Amsterdam gewoond en daar voelde ik me echt een toerist.
Heb je vanuit je studie contact met wijkbewoners?
Ik ben een beetje een vreemde eend in de bijt bij WIJS omdat maatschappelijke vraagstukken niet terugkomen in mijn opleiding. Het is niet zozeer dat ik vanuit mijn studie met wijken verbonden ben, maar we hebben wel bedrijven als opdrachtgever. Die willen dan weten hoe ze zich in de markt moeten zetten. Het blijft dus niet bij fictieve opdrachten. Maar vanuit mijn opleiding voegt contact met wijkbewoners juist veel toe, omdat je persoonlijke competenties heel belangrijk worden. Ik móet naar buiten toe bijvoorbeeld professioneel handelen, omdat ik als ambassadeur namens WIJS een aanspreekpunt ben. En mijn creativiteit wordt op het vlak van marketing én op organisatorisch vlak aangesproken, omdat we veel mee kunnen denken met dingen die binnen WIJS gebeuren. Hierdoor ben je meer betrokken bij de organisatie. Als Communication & Multimedia Design student kom je voor vragen te staan waar je niet eerder mee in aanraking bent gekomen. Geen dag is hetzelfde.
Wat is het leukste dat je voor WIJS hebt gedaan tot nu toe?
Oeh, dat is een lastige. Op die beurs voor HBO Rechten staan vond ik leuk omdat het een uitdaging was, de pubquiz was supergezellig, maar uiteindelijk kies ik voor de spooktocht. Dat was echt een bondingmoment tussen de groep bij WIJS. Niet alleen met de studenten, maar ook met de begeleiders, jij was er immers ook. Dat is wel uniek. (lachend) En ik ben tenslotte een gezelligheidsmens, dus dan is de cirkel wel rond.